Türkiye’nin aydın sorunu aslında en başta gelen sorunlar arasındadır.Ama genelde bu gözardı edilir. Medyada yaşayan sözde aydınlarımız toplumumuza ön ayak olan zihniyet aslında Türkiye’ye yön verirken bazı gerçekleri gözardı etmektedirler.
Herkes her düşünceye sahip olabilir. Lakin geleceği tehdit edecek düşünceleri olduğunda bir sınırı olmalı. Çünkü bugün “özgürlük” adı altında nutuk atanlar,açlık grevinde açlık grevi yapanları haklı bulunlar bizim gerçek toplumumuzu haklı buldu mu?
Gencecik serap kardeşimiz yanarken, okullarımızı yakarken sözde barışcı zihniyet, benim vergimle yapılan unsurlara zarar verirken susan zihniyet sanırım bunlarıda “özgürlük” adı altında sustular.Mehmetçiğe kurşun sıkanlar belli, Van’da devletin hastanesini bekleyen polise sıkılan kurşun belli. Ve bunlar amacı Kürt veTürk’ü birbirine kırdırmak isteyen kişinin propagandasını yapıyorlar.Ya bunlar kalemini satmışlar ya da çok aptallar.
Halk ile aydınlar arasında bir kopukluk var.Ne kadar bu vatana küfredersen o kadar iyisin.Yeter ki radikal söylemlerin olsun.Sen nişantasında kahveni yudumlarken,anadolu kadınının nasırlı ellerle baktığı oğlu sizler için şehit oluyor.Siz sözde aydınlarımız bunlara destek verecekken “özgürlük” adı altında propaganda yapıyorsunuz.Ve biz bu milleti seviyoruz dediğimizde bize faşist diyenler acaba imdi ne yapıyorlar.
Her zaman şükrederim, kendi durumuma.Asla sizler gibi olamam,Türkiye’nin sözde çok okunan gazetelerinde asla bir yazar olamam.Hatta sizin gibi para kazanamam. Ama şükürler olsun ki benim kalemimden çıkanlara kimse sansür koyamaz.İnanmadıklarımı asla yazmam. Ama sizler yazarsınız.Çok para kazansanızda,kitaplarınız binlerce baskı yapsada yıllar sonra sizi ananlar iyi yad etmeyeceklerdir.
Hamdolsun fakir ama gururlu aydın adayıyım.
